حوار مع رجا الخالدي | التكامل الاقتصادي بين شطري الخط الأخضر رافعة لتعزيز الحضور الفلسطيني

Στο πλαίσιο του οράματός του για την επανένωση της αραβικής οικονομίας στην Παλαιστίνη, ο οικονομικός ερευνητής Raja Al-Khalidi λέει ότι ένας από τους πιο σημαντικούς πυλώνες του σιωνιστικού αποικιακού κινήματος ήταν ο καθορισμός των χαρακτηριστικών της οικονομίας του παλαιστινιακού λαού από το 1948, με διαιρώντας το, για να επικρατήσει πάνω του ελέγχοντας τη γεωγραφία, τους πόρους, τις αγορές και το κεφάλαιο και επιβάλλοντας νομικά συστήματα Διακρίνοντας τις διάφορες περιοχές υπό την ισραηλινή κυριαρχία.

Αυτή η πολιτική σημείωσε επιτυχίες στην απομόνωση μιας αρμονικής και συνδεδεμένης αραβικής οικονομίας στην Υποχρεωτική Παλαιστίνη και εκείνη την εποχή αποτελούσε μέρος της «διπλής οικονομίας» της βρετανικής εντολής στην Παλαιστίνη, καθώς σήμερα όλα τα στοιχεία αυτής της οικονομίας εξαρτώνται «υπερβολικά». στο ισραηλινό κέντρο.

Σε αυτό το πλαίσιο, η επανασχεδίαση της παλαιστινιακής πολιτικής σύγκρουσης μέσα από έναν φακό που περιλαμβάνει όλους τους Παλαιστίνιους σημαίνει ότι υπάρχει ανάγκη όχι λιγότερο επείγουσα από τα εθνικά πολιτικά κίνητρα, να επανεξεταστεί το συνολικό «αραβικό» βάρος στην ισορροπία οικονομικής δύναμης έναντι αυτού του Ισραήλ. Και για να ενισχυθεί αυτή η θέση στον αγώνα για χάρη της εθνικής απελευθέρωσης και της χειραφέτησης από την υποταγή της περιφέρειας στο κέντρο, κάθε μελλοντική στρατηγική για την απασχόληση της οικονομίας πρέπει να περιλαμβάνει αυτό το αμέτρητο μέρος της λεγόμενης «αραβικής οικονομίας». στο Ισραήλ.

Ο Al-Khalidi επιμένει, στο πλαίσιο αυτού που αποκαλεί την εναλλακτική του αφήγηση, στην πραγματική επιβίωση μιας «αραβικής οικονομίας» στη γη της ιστορικής Παλαιστίνης, όπου δύο διαφορετικά οικονομικά μοντέλα συνυπάρχουν πραγματικά σε αυτά τα εδάφη, αλλά χωρίς κανένα χαρακτηριστικό ισότητας μεταξύ τους ή η πιθανότητα να σταματήσει να διευρύνεται το αναπτυξιακό χάσμα μεταξύ τους, όπως λέει, η εβραϊκή οικονομία του Κράτους του Ισραήλ είναι κυρίαρχη και παγκοσμιοποιημένη και εξαρτάται από τη βιομηχανία, τα χρήματα και την τεχνολογία, και υπάρχει επίσης ένα «αραβικό περιφερειακή οικονομία» που έχει επιβιώσει από τη Γαλιλαία έως το Νεγκέβ εντός του ισραηλινού οικονομικού περιβάλλοντος, της ασφάλειας και της αποικιοκρατίας.

Φυσικά, είναι η σιωνιστική αποικιοκρατία που εμπόδισε τη συνέχεια της ανάπτυξης της παλαιστινιακής οικονομίας πριν από το 1948, αφού παραμόρφωσε τη γεωπολιτική πραγματικότητα. Ωστόσο, αυτή η παλαιστινιακή οικονομία είναι στην πραγματικότητα μια πραγματικότητα επί τόπου, αν και δεν είναι ομοιογενής και ελάχιστα συνεχής γεωγραφικά, ούτε αποτελεί Μία διασυνδεδεμένη μονάδα, παρόμοια με την Ισραηλινή Εβραϊκή αντίστοιχη.

Η παλαιστινιακή οικονομία, λέει, έχει γίνει από διαφορετικές περιοχές ή περιοχές αραβικής συγκέντρωσης που αποκλίνουν εντός της οικονομικής ένωσης που επιβλήθηκε με τη βία και άνισες με την οικονομία του Ισραήλ (Εβραϊκή). η αρχική αραβική οικονομία της Παλαιστίνης, που είναι τέσσερις, αν όχι περισσότεροι, ασύνδετοι γεωγραφικοί οικονομικοί θύλακες διάσπαρτοι από τη θάλασσα έως τον ποταμό, όλοι υπό την κυριαρχία του κράτους του Ισραήλ.

Κάθε ένα από αυτά τα οικονομικά γκέτο ζει το δικό του μονοπάτι εξάρτησης ή ανεξαρτησίας από την οικονομία του ισραηλινού κέντρου (της μητρόπολης), αφού έχασε την ιστορική του συνέχεια και την αυτοενότητά του, η συνέχιση του οποίου θα είχε διατηρήσει το σενάριο της διμερούς οικονομίας σε μια ισορροπημένη οικονομική ένωση.

Στο πλαίσιο αυτού του οράματος, το Παλαιστινιακό Ινστιτούτο Ερευνών Οικονομικής Πολιτικής «MAS», το οποίο διοικείται από τον Al-Khalidi, σε συνεργασία με το Αραβικό Κέντρο Ερευνών και Πολιτικών Μελετών, θα διοργανώσει ένα συμπόσιο με τίτλο «Αποκατάσταση της συνοχής της αραβικής οικονομίας στην Παλαιστίνη». , παρουσία πολιτικών και ακαδημαϊκών προσωπικοτήτων και από τις δύο πλευρές της Πράσινης Γραμμής, κατά την οποία θα εκδοθεί ένα έγγραφο πολιτικής.Ένα οικονομικό έγγραφο για τις προοπτικές οικονομικής συνεργασίας και παλαιστινιακής ολοκλήρωσης και στις δύο πλευρές της Πράσινης Γραμμής.

Αυτό το συμπόσιο έρχεται σε συνδυασμό με το συνέδριο που πραγματοποιήθηκε από το Mada Al-Carmel Center στη Ναζαρέτ την περασμένη εβδομάδα με τίτλο «Σχέσεις μεταξύ Παλαιστινίων στην Ιστορική Παλαιστίνη», για να ενισχύσει αυτή την τάση, η οποία αυξάνεται τον τελευταίο καιρό.

Από αυτή την άποψη, συζητήστεΆραβας 48Διευθυντής του Ινστιτούτου Έρευνας Οικονομικής Πολιτικής «MAS», Raja Al-Khalidi, σχετικά με αυτό το θέμα.

Arab48: Η συνεργασία και η οικονομική ολοκλήρωση μεταξύ των δύο παλαιστινιακών κοινοτήτων που βρίσκονται και στις δύο πλευρές της Πράσινης Γραμμής είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα που ανέκαθεν συνδυαζόταν με τις ιδέες πολλών, συμπεριλαμβανομένου εσάς, αλλά δεν βρήκε το δρόμο του στην ακαδημαϊκή έρευνα διατυπώνοντας οικονομική πολιτικές;

Al-Khalidi: Μιλώ και γράφω για αυτό το θέμα εδώ και δεκαετίες και σήμερα μπορούμε να πούμε ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα έργο που εκτελείται και χρηματοδοτείται από το Ινστιτούτο «MAS» σε συνεργασία με το «Arab Center» για την έρευνα και πολιτικές μελέτες και ερευνητικά και οικονομικά ιδρύματα στις 48 περιοχές. Περιλαμβάνει μια ολοκληρωμένη μελέτη που περιλαμβάνει μια ολοκληρωμένη έρευνα των οικονομικών δεδομένων εντός της Πράσινης Γραμμής και στους τομείς της Παλαιστινιακής Αρχής, μια διάγνωση προκλήσεων και έρευνα πεδίου.

Την επόμενη εβδομάδα, θα λανσάρουμε μια «πλατφόρμα δεδομένων» που περιλαμβάνει τα αποτελέσματα της συνολικής έρευνας που πραγματοποιήσαμε, σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο «Al-Jalil», για οικονομικές εγκαταστάσεις στις 48 περιφέρειες. Το συμπόσιο που θα πραγματοποιήσουμε σε συνεργασία με το «Αραβικό Κέντρο Ερευνών και Πολιτικών Μελετών» θα εκδώσει έγγραφο συστάσεων που αντιμετωπίζει το δίλημμα της παλαιστινιακής αραβικής οικονομίας.Στο πλαίσιο της συνολικής ισραηλινής ηγεμονίας και της συνολικής ισραηλινής κυριαρχίας.

Στο τέλος, το λεξιλόγιο του έργου θα συγκεντρωθεί σε ένα βιβλίο που θα εκδοθεί σύντομα από το “Arab Center” for Research and Policy Studies. Περιλαμβάνει μια επιτόπια έρευνα των εγκαταστάσεων των 48 οικονομικών περιοχών και δεδομένα για την παλαιστινιακή οικονομία στην Δυτική Όχθη, συμπεριλαμβανομένης της επιτόπιας έρευνας και συνεντεύξεων με επιχειρηματίες, εκτός από συστάσεις και έγγραφο πολιτικής.

Άραβας 48: Ας αναδιατάξουμε τα πράγματα από την αρχή. Γνωρίζουμε ότι οι πολιτικές ξεκινούν με θεωρητικές και επιτόπιες μελέτες που βγαίνουν με αποτελέσματα και συστάσεις πριν μετατραπούν σε πολιτικές, αφού υιοθετηθούν από τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων. Άλλα ιδρύματα και ιδρύματα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό στο διαδικασία ενός έργου που σημαίνει συνεργασία και οικονομική ολοκλήρωση μεταξύ των δύο πλευρών της Πράσινης Γραμμής;

Al-Khalidi: Είναι αλήθεια, αλλά είναι χρήσιμο να επισημάνουμε ότι μιλάμε για μια υπάρχουσα πραγματικότητα την οποία προσπαθούμε να διευκολύνουμε και να εκλογικεύσουμε για να υπηρετήσουμε τη συνεργασία, την οικονομική ολοκλήρωση και τους πολιτικούς της στόχους. Όλοι γνωρίζουμε ότι ο λαός μας στην Οι 48 συρρέουν στο τέλος της εβδομάδας και τις καθημερινές στις αγορές της Τζενίν, της Ναμπλούς και του Τουλκαρέμ και υποστηρίζουν την οικονομία της πόλης με το προσκύνημά τους στην Ιερουσαλήμ, όπως ακριβώς επενδύουν στην αγορά ακινήτων στο Rawabit, στο Jericho και σε άλλες.

Για το Ισραήλ, η ροή μετρητών στις αγορές της Δυτικής Όχθης ισοδυναμεί με «ξέπλυμα χρήματος», αλλά για την Παλαιστινιακή Αρχή είναι μια νόμιμη επένδυση στην οικονομία της. Αξίζει να σημειωθεί ότι το μέγεθος αυτής της επένδυσης, σύμφωνα με μελέτη που έγινε από τον Dr. Ο Aas Atrash για την Παλαιστινιακή Νομισματική Αρχή εκτιμάται σε 1,5 δισεκατομμύριο δολάρια, ποσό μεγαλύτερο από τις καταχωρημένες παλαιστινιακές εξαγωγές και ισοδύναμο με το ήμισυ των εσόδων των 250.000 Παλαιστινίων εργαζομένων που εργάζονται στο Ισραήλ.

Ωστόσο, υπάρχουν πολλά πεδία που είναι κλειστά για τους Παλαιστίνιους της δεκαετίας του 1948. Τους εμποδίζουν να επενδύσουν σε γη, τραπεζικές επενδύσεις και πολλούς άλλους τομείς επενδύσεων. Εάν ανοίξουν όλα ή μερικά από αυτά, ο όγκος αυτής της επένδυσης θα αυξανόταν από αυτό που είναι τώρα.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν πολλά προϊόντα που εισάγονται από την Παλαιστινιακή Αρχή, ή θα μπορούσαν να εισαχθούν, από οικονομικές εγκαταστάσεις στις 48 περιοχές, για να ενισχύσουν αυτή την ανταλλαγή και ολοκλήρωση, και έτσι να ενισχύσουν τις δύο οικονομίες και να μειώσουν την εξάρτησή τους από το Ισραήλ. οικονομία.

Άραβας 48: Μέχρι στιγμής, μόνο το Ισραήλ παρεμβαίνει με την ιδιότητά του ως κυρίαρχου μέρους στην οικονομική σχέση μεταξύ των δύο παλαιστινιακών πλευρών;

Al-Khalidi: Στην πραγματικότητα, η παλαιστινιακή πλευρά στους τομείς της Παλαιστινιακής Αρχής γνωρίζει αυτό το θέμα και το συζητά πάντα στο πλαίσιο πολιτικών και οικονομικών θεσμών, όπως το Συμβούλιο Υπουργών και τα Εμπορικά Επιμελητήρια και σε επίπεδο Ωστόσο, υπάρχουν πολλά που μπορούν να γίνουν, τα οποία αναφέρουμε στο έγγραφο συστάσεων, όπως η βελτίωση της επενδυτικής δομής και οι τροποποιήσεις στους επενδυτικούς νόμους, οι επενδύσεις σε υποδομές, η κατανομή γης και δημόσιου χώρου κατάλληλου για την ανάπτυξη κοινών παλαιστινιακών συμφερόντων και την ανάπτυξη κοινής βάσης δεδομένων για τις διαθέσιμες επενδυτικές ευκαιρίες.

Αλλά το πρόβλημα έγκειται κυρίως στις 48 περιφέρειες, επειδή δεν έχουν οικονομικές αναφορές, ακόμη και ανεξάρτητες πολιτικές αναφορές. Το μόνο κόμμα που πληροί τις προϋποθέσεις για να παίξει αυτόν τον ρόλο είναι η Εθνική Επιτροπή των Αραβικών Τοπικών Αρχών, και είναι απασχολημένες με τα εσωτερικά τους ζητήματα και κρίσεις, και Δεν σκέφτονται να επωφεληθούν από αυτή τη σχέση, επομένως υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν εκεί. Κάποιοι μπορεί να θεωρήσουν αυτή τη σχέση ως απειλή και όχι ως οικονομικό μοχλό που εξυπηρετεί και τα δύο μέρη. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι η Εθνική Επιτροπή είναι το κατάλληλο κόμμα επειδή είναι εκλεγμένο και εθνικό και έχει εξουσία σε εδάφη και βιομηχανικές ζώνες.

Arab 48: Εσείς, σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο “Galil”, πραγματοποιήσατε μια έρευνα των οικονομικών εγκαταστάσεων στις 48 περιοχές. Ποια είναι τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά αυτών των ιδρυμάτων;

Al-Khalidi: Υπάρχουν περίπου 80 τοπικές αρχές σε 40 από αυτές. Υπάρχει ένα είδος οικονομικής δομής πάνω στην οποία μπορεί να χτιστεί. Η έρευνα έδειξε ότι υπάρχουν περίπου 240 οικονομικές εγκαταστάσεις, το 16% των οποίων ανέφερε ότι έχει επενδύσεις στη Δύση Όχθης, και το 27% εισάγει πρώτες ύλες από τη Δυτική Όχθη.Το 59% από αυτούς δήλωσαν ότι δεν έχουν πρόβλημα να προσελκύσουν εργάτες από τη Δυτική Όχθη.

Όσον αφορά τις επενδύσεις στη Δυτική Όχθη, το 40% αυτών των εγκαταστάσεων ανέφερε ότι αντιμετωπίζει προβλήματα στην απόκτηση αδειών και το 60% ανέφερε εμπόδια στη μεταφορά εμπορευμάτων και το υψηλό κόστος μεταφοράς, ενώ το 55% δήλωσε ότι δεν έχει πληροφορίες για επενδύσεις έργα.

Η έρευνα χρησιμεύει ως οδικός χάρτης για τους τομείς και τις προοπτικές οικονομικής συνεργασίας και τις απαιτήσεις της και για τα δύο μέρη.Από αυτήν προκύπτουν συστάσεις και έγγραφο οικονομικής πολιτικής.Σε αυτό το τμήμα, λέμε ότι η Παλαιστινιακή Αρχή εισάγει αγαθά αξίας 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το Ισραήλ και με την επίγνωσή μας ότι τα αραβικά προϊόντα στις 48 περιοχές δεν μπορούν να καλύψουν αυτή την ανάγκη.Ωστόσο, είναι δυνατό να καλυφθεί ένα μέρος της, και υπάρχουν πολλοί τομείς όπως η βιομηχανία και οι βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας στους οποίους μπορεί να επιτευχθεί συνεργασία και ολοκλήρωση .

«Arab 48»: Όπως γνωρίζουμε, συνεργαστήκατε και με την επιτροπή παρακολούθησης στο έργο της Διάσκεψης Ανθρώπινου Δυναμικού;

Al-Khalidi: Ναι, συνεργαστήκαμε με την επιτροπή παρακολούθησης για την ολοκλήρωση των δύο τελευταίων διασκέψεων ανθρώπινου δυναμικού, αλλά η συνέχεια δεν μπόρεσε προφανώς να σχηματίσει έναν πυρήνα παρακολούθησης για την επίβλεψη του έργου, και επομένως την ιδέα παρέμειναν παρόντες, αλλά οι ομάδες διαλύθηκαν.

Επιπλέον, οι 48 περιοχές είναι γεμάτες από έργα οικονομικής ολοκλήρωσης και προσάρτησης που χρηματοδοτούνται από την Τράπεζα του Ισραήλ, τις λογιστικές εταιρείες και το Ισραηλινό Χρηματιστήριο, τα οποία πρέπει να αποκλειστούν με την ενίσχυση της συνεργασίας και της οικονομικής ολοκλήρωσης μεταξύ των δύο μερών του παλαιστινιακού λαού. την ίδια πατρίδα.

---

Raja Al-Khalidi: Γενικός Διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Παλαιστινιακής Οικονομικής Πολιτικής «MAS» από τον Νοέμβριο του 2019. Κατέχει τη θέση του ερευνητικού συντονιστή στο «MAS» από το 2016. Εργάστηκε στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη «UNCTAD» την περίοδο 1985-2013 και ήταν συντονιστής του Προγράμματος Βοήθειας στον Παλαιστινιακό Λαό (2000-2006), όπου πέρασε τα τελευταία πέντε χρόνια στο γραφείο του Διευθυντή του Τμήματος Παγκοσμιοποίησης και Πολιτικών Ανάπτυξης, το οποίο οδήγησε στην απάντηση της UNCTAD στην παγκόσμια οικονομική κρίση και τη συμμετοχή της στις συνεδριάσεις της Ομάδας των 20 (20-G).

Υπήρξε συμβουλευτικό μέλος του Προνοιακού Συλλόγου και ιδρυτικό μέλος του Family Relief Fund στην Παλαιστίνη (Γενεύη) και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του «MAS» την περίοδο 2007-2013.

Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στην οικονομική ανάπτυξη (1981) από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου SOAS και εκπόνησε και δημοσίευσε αρκετές έρευνες και εκθέσεις σχετικά με τις οικονομικές συνθήκες και τις αναπτυξιακές πολιτικές στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και την αραβική οικονομία στο Ισραήλ.