الانتخابات التركية: التحالفات والفرز وموقف العرب

Η Τουρκία εισέρχεται σήμερα το απόγευμα, Σάββατο – στις έξι η ώρα τοπική ώρα Τουρκίας – στο στάδιο της εκλογικής σιωπής, μετά από μια θορυβώδη προεκλογική εκστρατεία που περιγράφεται ως η πιο σκληρή και σκληρότερη στην ιστορία των εκλογών της δημοκρατίας από την ίδρυσή της, ειδικά από τις εκλογές που θα θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή που συμπίπτει με την εκατονταετηρίδα από την ίδρυση της σύγχρονης τουρκικής δημοκρατίας.

Αυτό που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι η Τουρκία, παρά τα περίπλοκα προβλήματα των εσωτερικών και εξωτερικών φακέλων της, τόσο ιστορικά όσο και σημερινά, είναι μια χώρα με σοβαρούς θεσμούς, κόμματα, δημοκρατική διέξοδο και πραγματικό ανταγωνισμό για την εναλλαγή της εξουσίας παρά την κυριαρχία των το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης – μια δημοκρατική ηγεμονία – πάνω από τα ηνία της διακυβέρνησης σε αυτό για περισσότερες από δύο δεκαετίες. Από καιρό, και αυτό είναι που εμείς οι Άραβες στις χώρες της περιοχής δεν γνωρίζουμε, και αυτό είναι απλώς ως υπενθύμιση .

Την Κυριακή, η Τουρκία θα παρακολουθήσει τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές, οι οποίες είναι οι δεύτερες μετά τη μετάβαση της δημοκρατίας στο προεδρικό σύστημα το 2018. Σε αυτή την περίπτωση, ο Τούρκος ψηφοφόρος θα ρίξει δύο ψηφοδέλτια, για την προεδρία και το κοινοβούλιο. Ωστόσο, η ένταση και η ένταση του ανταγωνισμού έφτασε στο σημείο των τσακωμών σε ορισμένα τουρκικά κράτη, ιδιαίτερα για την προεδρία, μεταξύ των δύο μεγαλύτερων συνασπισμών που υποβάλλουν αίτηση για να διεκδικήσουν τις εκλογές.

Το πρώτο: ο κυβερνητικός «δημόσιος» συνασπισμός, ο οποίος σχηματίζεται από τα κόμματα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, Εθνικιστικό Κίνημα, Μεγάλη Ένωση, Νέα Πρόνοια, Huda Bar, και τον υποψήφιο για την προεδρία, τον σημερινό Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. .

Το δεύτερο: ο συνασπισμός “έθνος”, ή αυτό που είναι γνωστό ως συμμαχία “εξακομματικό τραπέζι”, επειδή περιλαμβάνει έξι τουρκικά κόμματα της αντιπολίτευσης με επικεφαλής το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, μαζί με άλλα κόμματα: Εθνικό Καλό, Ευτυχία, Δημοκρατία και Πρόοδος , Μέλλον, και το Δημοκρατικό Κόμμα, και υποψήφιος του για την προεδρία είναι ο ηγέτης του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, Kamal Kilicdar. Oglu.

Ενώ ο συνασπισμός «Atar» (οι πρόγονοι) προηγείται του υποψηφίου του για την προεδρία, Σινάν Ογκάν, και οι πιθανότητές του για την προεδρία είναι αδύναμες, σύμφωνα με τουρκικές δημοσκοπήσεις. Ένας άλλος τέταρτος υποψήφιος για την προεδρία είναι ο αρχηγός του κόμματος «Al-Balad», Muharram Injah, ο οποίος όμως αποσύρθηκε προχθές, Πέμπτη, από την κούρσα για την προεδρική θέση, ώστε ο ανταγωνισμός να παραμείνει σκληρός και έντονος μεταξύ των υποψηφίους του κοινού και των εθνικών συμμαχιών.

Ο Ερντογάν είναι υποψήφιος στις τρέχουσες εκλογές επικεφαλής του Κόμματός του Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, το οποίο κυβερνά τη χώρα για περισσότερες από δύο δεκαετίες από την αρχή της τρέχουσας χιλιετίας, το οποίο θεωρείται δίκοπο μαχαίρι ως προς την πιθανότητα του Ερντογάν. και η συμμαχία του που κέρδισε αυτές τις εκλογές. Από τη μια πλευρά, ο σημερινός πρόεδρος έχει μια σειρά από έγγραφα λόγω της εμπειρίας και της πείρας του στη διακυβέρνηση της χώρας, καθώς και των σημαντικών επιτευγμάτων και μετασχηματισμών που έχει υποστεί η Τουρκία τα τελευταία είκοσι χρόνια και που μπορεί να είναι ο Τούρκος ψηφοφόρος πεπεισμένος για να δώσει στον σημερινό πρόεδρο άλλη μια ευκαιρία να ηγηθεί της χώρας.

Από την άλλη, πλήθος φακέλων που σχετίζονται με την οικονομική κρίση, τον πληθωρισμό και τις επιπτώσεις της πρόσφατης καταστροφής του σεισμού στα νότια της χώρας απειλούν την επιβίωση του υποψηφίου Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης στην εξουσία. Αυτό προσπαθεί να επιστρατεύσει με διάφορα μέσα ο υποψήφιος του αντιπολιτευόμενου συνασπισμού «έθνος», Kemal Kılıçdaroğlu, προκειμένου να ανατρέψει τον Ερντογάν.

Οι τρέχουσες τουρκικές εκλογές ενδέχεται να μην κριθούν στο προεδρικό μέρος από τον πρώτο γύρο το απόγευμα της Κυριακής, λόγω της δυσκολίας ενός υποψηφίου να συγκεντρώσει το 50% συν μία των ψήφων, κάτι που απαιτείται από τον τουρκικό εκλογικό νόμο, ενώ ορισμένες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι οι προεδρικές εκλογές ενδέχεται να κριθούν στον πρώτο γύρο, ιδίως μετά την αποχώρηση του υποψηφίου του κόμματος «Μπαλάντ», Μουχαρέμ Ινγκέ, από την προεδρική κούρσα.

Ενώ πολλές από τις απόψεις που δημοσκοπήθηκαν την τελευταία εβδομάδα δείχνουν καλύτερες πιθανότητες για τον Ερντογάν και τη συμμαχία του να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές, λόγω της δύναμης και της συνοχής της εκλογικής του βάσης, η οποία βασίζεται σε ένα εκλογικό μπλοκ με έρευνες ταυτότητας-κοινωνικής ταυτότητας, σε σύγκριση με η βάση του υποψηφίου του συνδυασμού «έθνος – τραπέζι των έξι κομμάτων» Καμαλόγλου, ο οποίος είναι λιγότερο συνεκτικός. Ωστόσο, οι βάσεις του αρχηγού του κόμματος «Μπαλάντ», Μουχαράμ Ιντζέ, που αποχώρησε, και του «Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος», που μετέχει στις τρέχουσες βουλευτικές εκλογές με το λάβαρο και τη λίστα της «Πράσινης Αριστεράς», που είναι το μεγαλύτερο κόμμα που εκπροσωπεί τους Κούρδους της Τουρκίας, άλλαξε την πορεία των εκλογών και τις αποφάσισε στον πρώτο γύρο υπέρ ενός εκ των υποψηφίων των δύο μεγάλων συνασπισμών. Κάποιες δημοσκοπήσεις έδειξαν ότι η τύχη και η δύναμη του υποψηφίου του συνασπισμού «έθνος», Καμάλ Ογλού, ενισχύθηκαν τις τελευταίες ημέρες λόγω της υποστήριξης της βάσης του Κουρδικού «Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος» προς αυτόν.

Η ιστορική διαλογή και η σημερινή της αντίφαση

Ταυτότητα-κοινωνική ταξινόμηση είναι ένα από τα πιο εξέχοντα χαρακτηριστικά της διαίρεσης της τουρκικής πολιτικής κοινωνίας σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, ειδικά αφού η Τουρκία έχει μεγάλο ιστορικό φορτίο εκκοσμίκευσης και θρησκείας στο κράτος και την κοινωνία. Ο υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος, Kemal Oglu – το κόμμα του και όχι η συμμαχία του – θεωρείται εκπρόσωπος της κεμαλικής κληρονομιάς Ατατούρκ που διαιωνίζει την εκκοσμίκευση του τουρκικού κράτους και της κοινωνίας, σημειώνοντας ότι το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα απευθύνεται αυτή τη φορά σε διαφορετικά τμήματα της Η τουρκική κοινωνία και τους προσεγγίζει σε μια γλώσσα πιο κοντινή σε αυτήν, ενώ η Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη με επικεφαλής τον Ερντογάν θεωρείται η σημερινή Εκπρόσωπος ευρειών θρησκευτικών και συντηρητικών τμημάτων, εχθρικών προς την εκκοσμίκευση της κοινωνίας και όχι του κράτους και των θεσμών του.

Αυτή η ταξινόμηση των ταυτοτήτων ήταν και εξακολουθεί να υπάρχει χωρίς αμφιβολία, και μπορεί στην πραγματικότητα να είναι καθοριστική για την επίλυση των σημερινών εκλογών υπέρ ενός από τα δύο κόμματα. Ωστόσο, η μορφή των εσωτερικών συμμαχιών καθενός από τους δύο μεγάλους συνασπισμούς που ανταγωνίζονται σε αυτόν τον γύρο φαίνεται να έρχεται σε αντίθεση με αυτή τη διαλογή. Ο συνασπισμός “έθνος – τραπέζι έξι κομμάτων” περιλαμβάνει ισλαμικά κόμματα και δυνάμεις όπως το κόμμα “Μέλλον” και ο αρχηγός του, Αχμέτ Νταβούτογλου, πρώην πρωθυπουργός και παραιτηθείς από το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, καθώς και το κόμμα “Ευτυχία”. , της οποίας ηγείται ο απόγονος του πρώην ισλαμικού ηγέτη Νετζμετίν Ερμπακάν, ώμου με το «Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα» και το «Εθνικιστικό Κόμμα», που είναι άκαμπτα στην κοσμικότητά τους ενάντια στους συμμάχους της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης και του ηγέτη του Ερντογάν.

Αυτή η αντίφαση μεταξύ της ταξινόμησης ιστορικών ταυτοτήτων και της μορφής της συμμαχίας των εσωτερικών δυνάμεων των δύο συμμαχιών αυτή τη φορά, μπορεί να επηρεάσει την εξέλιξη των εκλογών και τα αποτελέσματά τους, ιδιαίτερα στο τουρκικό τμήμα, το οποίο εξακολουθεί να διστάζει να επιλέξει οποιαδήποτε από τους υποψηφίους των δύο συνασπισμών να ψηφίσει την Κυριακή.

Ο τουρκικός πολιτικοεκλογικός χάρτης στις τρέχουσες εκλογές είναι πιο σύνθετος και πολύπλοκος από κάθε προσπάθεια τοποθέτησης ή υπαγωγής του σε έναν κανόνα διαλογής ιστορικής-κοινωνικής ταυτότητας και μόνο. Αυτό που ενώνει τη συμμαχία «έθνος – τραπέζι των έξι μερών» είναι η αντιπαλότητα που έχει φτάσει στο σημείο εχθρότητας προς τον σημερινό Πρόεδρο Ερντογάν, όχι η ιδεολογία ή ακόμη και το πολιτικό πρόγραμμα, παρά την ομοφωνία των δυνάμεων του εξαμερούς τραπεζιού. συμμαχία σε μια σειρά πολιτικών ζητημάτων, το σημαντικότερο από τα οποία είναι: η επιστροφή της Τουρκίας στο κοινοβουλευτικό πολιτικό σύστημα.

Από την άλλη, ο «δημόσιος» συνασπισμός με επικεφαλής τον Ερντογάν δεν εκφράζει ούτε ένα ιδεολογικό όραμα, καθώς το ΑΚΡ αντιφάσκει σε πολλά θέματα με τον σύμμαχό του, το κόμμα «Εθνικό Κίνημα», το οποίο θεωρείται εκπρόσωπος των εθνικών αρχών που ιδρύθηκε και που υιοθετήθηκε από τον ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ.

Ωστόσο, μπορούμε να πούμε ότι ο «δημόσιος» συνασπισμός με επικεφαλής τον Ερντογάν φαίνεται να είναι πιο συνεκτικός πολιτικά και εκλογικά παρά το ιστορικό πνευματικό και ιδεολογικό χάσμα μεταξύ των συμμάχων του, σε σύγκριση με τη συμμαχία «έθνος – τραπέζι των έξι κομμάτων», της οποίας το πνευματικό χάσμα μεταξύ των συνιστωσών του αντικατοπτρίζεται στις πολιτικές και εκλογικές του επιδόσεις στις τρέχουσες εκλογές, κάτι που θα επηρεάσει Ένα καλό τμήμα του τουρκικού εκλογικού σώματος, ιδιαίτερα το απρόθυμο, πρέπει να σταθεί αύριο στην πόρτα της κάλπης και να ευθυγραμμιστεί υπέρ του πρώτου συνασπισμού. με επικεφαλής τον Ερντογάν με βάση το «να πηγαίνουμε στο άγνωστο με αυτούς που γνωρίζουμε είναι καλύτερο από το να πηγαίνουμε στο άγνωστο με αυτούς που δεν γνωρίζουμε».

Οι Άραβες και οι Τουρκικές εκλογές

Η αραβική λαϊκή διάθεση στις χώρες της περιοχής είναι λιγότερο ενδιαφέρουσα και ενθουσιώδη αυτή τη φορά για τις τουρκικές εκλογές, παρά τη σημασία τους, σε σύγκριση με οποιεσδήποτε προηγούμενες εκλογές, ειδικά μεταξύ του ευρέος αραβο-ισλαμικού τμήματος που είναι ενθουσιασμένος με τον σημερινό Τούρκο ηγέτη και πρόεδρο Ερντογάν, για διάφορους λόγους, ο σημαντικότερος από τους οποίους σχετίζεται με τις αλλαγές που σημειώθηκαν στις πολιτικές της Τουρκίας και του ηγέτη της απέναντι σε ορισμένες χώρες της περιοχής και την εξομάλυνση των σχέσεων με τα καθεστώτα τους, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ.

Η πτώση αυτού του ενθουσιασμού στην αραβική αρένα αντιστοιχεί, κατά την εκτίμησή μας, στην αύξηση του ενθουσιασμού και του ενδιαφέροντος των Αράβων μεταναστών στην Τουρκία από τις τρέχουσες εκλογές, στο βαθμό που παρατάσσονται υπέρ της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης και του αρχηγού της, φυσικά. . Αυτό το ενδιαφέρον των Αράβων μεταναστών και προσφύγων στην Τουρκία, ιδιαίτερα μεταξύ των Σύριων, που οδήγησε στη διοργάνωση συναντήσεων, στο άνοιγμα κεντρικών γραφείων και στη διοργάνωση φεστιβάλ για τους Άραβες ψηφοφόρους στην Τουρκία, οφείλεται σε ένα ερώτημα που σχετίζεται με την πραγματική παρουσία Αράβων, ιδιαίτερα Σύριων, στα τουρκικά έδαφος.

Ο φάκελος των Αράβων μεταναστών και των Σύριων προσφύγων είναι ένας από τους πιο σημαντικούς φακέλους που κινούν τη δυναμική των σημερινών εκλογών, που χρησιμοποιεί η τουρκική αντιπολίτευση και ο υποψήφιος Κεμάλογλου εναντίον του Προέδρου Ερντογάν και του συνασπισμού του. Η εκλογική προπαγάνδα της αντιπολίτευσης δεν καλύπτει τη δεδηλωμένη εχθρότητά της για την παρουσία Σύριων προσφύγων στη χώρα, η οποία έχει φτάσει στο σημείο να τους υποκινεί, εκμεταλλευόμενη την τουρκική εθνική και κοινωνική προκατάληψη που υπάρχει κυρίως στην Τουρκία εδώ και χρόνια κατά των Σύριων. , και αξιοποιώντας το υπέρ του υποσχόμενος στον Τούρκο ψηφοφόρο να τον απαλλάξει από την πυκνότητα αυτής της παρουσίας, που την ώθησε πολλούς Άραβες και Σύρους, πολιτογραφημένους και ακόμη και μη πολιτογραφημένους, να συμμετάσχουν σε αυτές τις εκλογές και την πολιτική και κοινωνική πόλωση που λαμβάνει χώρα σε αυτά.

Τέλος, την Κυριακή, η Τουρκία θα γίνει μάρτυρας μοιραίων εκλογών χωρίς προηγούμενο στην ιστορία της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας. Οι Τούρκοι δεν παρατάσσονται σε αυτό μόνοι, ακόμα κι αν τους αφορά μόνους εκλογικά. Οι ευρωπαϊκές και οι δυτικές χώρες γενικότερα, με τον μηχανισμό των μέσων ενημέρωσης τους, παρακολουθούν και συντάσσονται υπέρ της αντιπολίτευσης και του υποψηφίου της ενάντια στο Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης και του αρχηγού του, για λόγους που όλοι γνωρίζουμε. Ενώ οι Ρώσοι και ο ηγέτης τους, Βλαντιμίρ Πούτιν, τάσσονται με τον σημερινό Πρόεδρο Ερντογάν σε αυτές τις εκλογές, για λόγους που σχετίζονται με τη σύγκρουση των Ρώσων με τις ευρωπαϊκές και δυτικές δυνάμεις στην ουκρανική κρίση. Μέλη του Συνδέσμου Μουσουλμάνων Λοιμίων εξέδωσαν επίσης δήλωση καλώντας τον τουρκικό λαό να παραταχθεί πίσω από το AKP και τον αρχηγό του, ενώ τα αραβικά καθεστώτα, μαζί με το Ισραήλ, παρακολουθούν τις τουρκικές εκλογές με προσοχή, με κρυφά αισθήματα ελπίζοντας στην αντιπολίτευση να κερδίσει και να ανατρέψει τον Ερντογάν.

Παρά τη σημασία και το ρόλο των δημοσκοπήσεων και των εκτιμήσεων ερευνητών και παρατηρητών του τουρκικού ζητήματος στις τρέχουσες εκλογές και τα αποτελέσματά τους, και το ενδεχόμενο ο σημερινός πρόεδρος να κερδίσει ξανά την προεδρία, η κάλπη έχει πάντα τον λόγο και τις εκπλήξεις της. Όπως λέει και η παροιμία μας στην παλαιστινιακή αργκό, «ακόμη και ο κατασκευαστής του δεν ξέρει τι έχει μέσα στο κουτί». Όποια κι αν είναι η έκβαση και ο νικητής, αντιμετωπίζουμε μια διαφορετική Τουρκία από αυτή που ήταν, όσον αφορά τις εσωτερικές τουρκικές υποθέσεις και τον ρόλο αυτής της χώρας στην πολυπλοκότητα των εξωτερικών αρχείων στην περιοχή και τον κόσμο.